さあ行こう！
Speaker:あなたはとても上手にタイ語を話しますね。
Speaker:คุณพูดภาษาไทยได้ดีมาก
Speaker:ようやくタイ語を話せるようになりました。
Speaker:ในที่สุดฉันก็รู้สึกสบายใจที่จะพูดภาษาไทย
Speaker:タイ語が流暢であるということが何を意味するのかさえ分かりません。
Speaker:ฉันไม่แน่ใจว่าการพูดภาษาไทยได้คล่องนั้นหมายถึงอะไร
Speaker:タイ語で話したり自分の考えを表現したりすることに抵抗を感じません。
Speaker:ฉันรู้สึกสบายใจที่จะพูดและแสดงออกเป็นภาษาไทย
Speaker:しかし、わからないことはいつもあります。
Speaker:แต่ก็มีสิ่งที่ฉันไม่เข้าใจอยู่เสมอ
Speaker:学ぶべきことは常にあると思います。
Speaker:ฉันคิดว่ายังมีอะไรให้เรียนรู้อีกมากมาย
Speaker:私が完全には理解できないタイ語話者も常にいると思います。
Speaker:ฉันคิดว่าจะต้องมีผู้พูดภาษาไทยบางคนที่ฉันไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้อยู่เสมอ
Speaker:それは日本語にも言えるかもしれませんね！
Speaker:นั่นอาจเป็นเรื่องจริงในภาษาญี่ปุ่นด้วย!
Speaker:時々、タイ語の自分と日本語の自分が別人になったように感じることがあります。
Speaker:บางครั้งฉันรู้สึกว่าฉันเป็นคนไทยที่แตกต่างจากคนญี่ปุ่น
Speaker:私はどちらの言語でも自分が大好きです!
Speaker:ฉันรักตัวเองในทั้งสองภาษา!